In de jaren 70 ontwierpen architecten in Japan al voor organische ontwikkeling. De Nakagin Capsule Tower is hier echter het enige resultaat van, want de Japanners ontwierpen voor een toekomst die niet kwam. Het was de bedoeling dat de capsules waaruit de toren is opgebouwd in de tijd vervangen zouden worden door nieuwe capsules, afgestemd op de behoefte van de gebruiker. Dat is echter nooit gebeurd. Wat vertelt dit gebouw ons? Was Japan in de jaren 70 gewoon nog niet zover dat deze architectuur voor organische groei een succes werd? Of moeten we dit gebouw zien als een reality check als we het nu hebben over architectuur die organisch kan meegroeien met de behoefte van de gebruiker? Het artikel zet aan het denken en bevat een aantal prachtige foto’s van de hedendaagse Nakagin Capsule Tower.