Een verrekt interessant Niemandsland

Venhoop stopt er mee. Ja, zo is het. Dit is de laatste. Venhoop laat 13 columns achter in de archieven van RUIMTEVOLK, en daarmee is het mooi geweest. De inspiratie raakt een beetje op, er is een tijd van komen… nou ja, zoiets dus.

Venhoop vindt het de laatste tijd een beetje tam binnen RUIMTEVOLK. Dat zou niet hoeven. Laat ik dan ook afsluiten met jullie te wijzen op de verrekte interessante periode waarin het RUIMTEVOLK zit. Misschien helpt dat om de versuftheid weg te nemen, om weer vonken te maken met elkaar.

Het is een verrekte tijd en een interessante tijd. Een verrekte tijd omdat we het allemaal even niet meer weten. De oude wetten van onze Ruimte(volk) gelden niet meer. Markten doen onvoorspelbare dingen. Ontwikkelaars, makelaars, bouwers, bedenkers en klanten, allemaal staan ze stil. Onze inzichten en theorieën schieten tekort. Het oude paradigma heeft afgedaan, het geeft geen logische ondersteuning van ons denken meer. Het wordt langzamerhand vervangen door een nieuw paradigma. Maar…dat nieuwe paradigma is er nog niet. We zitten in het Niemandsland tussen het oude dat heeft afgedaan en het nieuwe dat er nog niet is. Gevaarlijk gebied, zo’n Niemandsland; dat is het verrekte deel.

En dat nieuwe dat er nog niet is. Hoe zou dat er uit kunnen zien? Is dat iets met Spontane Stad, Slow Urbanisme, klanten die zelf gaan ontwikkelen? Of zijn dat allemaal tussenpausen? Is HET echte perspectiefvolle nieuwe er gewoon nog niet?

Kijk dat is nu die andere kant, dat is nu het interessante deel van deze tijd. Het kan nog alle kanten op. Zekerheid is weg, grenzen hebben geen functie meer en schijnbare onmogelijkheden in onze RUIMTEVOLK-wereld worden ter discussie gesteld . Als bijna al dat oude is vastgelopen, juist op dat moment is er veel ruimte voor het nieuwe. En het nieuwe komt altijd. Kortom: we zitten in een verrekt interessant Niemandsland. We kunnen alle kanten op, meer dan ooit !

Venhoop wenst jullie veel inspiratie met het werken aan die nieuwe wereld van RUIMTEVOLK. Blijf allemaal schrijven over de ontdekking van die Ruimte-toekomst. Enne… niet te tam ! Ik lees graag hoe die ontdekkingstocht verder gaat.

Het was mij een genoegen.