Nieuwjaarswens met brullende vliegtuigen, Gouda en Jane Jacobs

Omdat je niet de hele dag naar programma’s over kunst, boeken en filosofie kunt kijken, schakelde ik uiteindelijk over naar ‘Wat vindt Nederland’. Het format: stellingen worden aan het volk voorgelegd en de deelnemers raden de uitkomsten. Jack Spijkerman en een mooie mevrouw vormen het Beauty and the Beast-presentatieduo. Simpel, leuk, leerzaam. En… razend interessant voor de lezers van RUIMTEVOLK. Want een van de stellingen ging over de vraag in welke ruimte het volk wil wonen (toegegeven, gekunstelde zin, maar ik kon het niet laten).

Het volk mocht kiezen tussen wonen vlak bij Schiphol of in de Goudse wijk Oosterwei (bekend van de overlast van Marokkaanse jongeren). Een duidelijke uitkomst: 83% had liever op hoog-frequente basis de brullende motoren van een Boeiing in huis en tuin, dan in die Goudse wijk te wonen. In vergelijking met Oosterwei is Schiphol dus een populair woongebied!

Kijk, dat is nou nog eens hoopvol nieuws voor Schiphol en omgeving. Zijn die vliegtuigen dus gewoon geen enkel probleem! Waar kwamen die eerder vliegtuig-klachten eigenlijk vandaan? Verzonnen? Of op zijn minst ontzettend overdreven? Je zou het wel denken, want dat gebied wordt toch verre geprefereerd boven een Goudse woonwijk. Of is het heel anders? Is wonen bij Schiphol toch wel heel erg; denk het wel (weet het eigenlijk wel heel zeker!). Maar wat zegt dat dan over de beleving van Gouda, over Nederland, en…over woonbeleving?

Ik hoor u denken: ‘Prima Venhoop, maar wat moet dit verhaal in RUIMTEVOLK?’. Nou kijk. Als je bovenaan deze pagina drukt op het woord ‘RUIMTEVOLK’ dan lees je: “Doel van RUIMTEVOLK is om de vakwereld, aanverwante disciplines en belanghebbenden uit te dagen en aan te moedigen in de zoektocht naar duurzame antwoorden op de ruimtelijke opgaven van nu en die van de toekomst.”

‘Ruimtelijke opgaven’, da’s mooi. Maar om ruimtelijk het verschil te kunnen maken, moet die ruimte wel het vertrouwen, de veiligheid, het juiste gevoel geven aan gebruikers, opdat ze het de moeite waard vinden. Voor alle helderheid: het gaat mij er hier niet om of keuzes en emoties terecht of onterecht zijn, maar wel dat ze heel wezenlijk zijn in de beleving van een gebied. Jane Jacobs, ons aller moeder, wil ik hier even noemen. Misschien was ze iets te optimistisch over hoe ruimtelijk ingrijpen mensen zou kunnen veranderen. Maar… haar grootste verdienste is geweest dat ze allerlei stenen-mensen leerde om goed te kijken naar wat er zich echt in wijken en bij mensen afspeelde. De combinatie van menselijke beleving en stedenbouwkundig ontwerp; in die volgorde! Het besef dat we niet alleen van de stenen zijn, maar bovenal van het prettig wonen. En als je van prettig wonen bent, dan kun je het niet alleen. Dan is onze “vakwereld en aanverwante disciplines” dus heel groot.

Mijn nieuwjaarswens voor 2011 is dat we woningen, wijken, dorpen, steden veel meer interdisciplinair ontwerpen en onderhouden. Sociologie en stedenbouw. Psychologie en architectuur. Gezond verstand en kunstzinnige ambitie. Dat in 2011 RUIMTEVOLK niet alleen door projectontwikkelaars gevoed wordt, door architecten, bouwkundigen, stedenbouwers, aannemers….maar evenzo door sociologen, politicologen, filosofen, psychologen, criminologen en vooral door heel veel dwarsdenkers.

Venhoop wenst u een Gebalanceerd 2011.

—

Foto boven: Sjors de Vries