Help. De voorzieningen in gemeenten dreigen te sneuvelen. Door bezuinigingen, door krimp. Minder inkomsten, minder inwoners: rampenscenario’s tekenen zich af. Nee, niet iets om te onderschatten. Zo hoorde ik van een stad van 150.000 inwoners. Ze hebben nu vier bibliotheek-locaties. En door al die misère zouden er twee kunnen sneuvelen. Dat zou betekenen – ik hoop niet dat er kinderen meelezen – dat bezoekers opeens twee in plaats van één kilometer moeten fietsen om een biebboek te lenen. Dat is natuurlijk verschrikkelijk. Er wordt gedacht over nationale hulpacties; leeft Mies Bouwman eigenlijk nog?
Nog zo’n rampenverhaal, ik hoop dat u het telefoonnummer van stichting Correlatie bij de hand heeft. Een stad met 160.000 inwoners. Heeft twee zwembaden. En, inderdaad uw ergste vermoedens worden waarheid, één van die twee baden staat op de nominatie om gesloten te worden.
En zo rijgt het ene trieste verhaal zich aan het andere.
Het is maar zeer de vraag of al die inwoners van die steden de gevolgen van deze diepe, diepe crisis ooit te boven zullen komen. En dan die kids. Gruwelijk. Dat zijn natuurlijk de kwetsbaarsten. Ik stel me voor dat ze zich de rest van hun leven de lange rijen wachtenden bij die twee bibliotheken zullen herinneren. Hoe onverzettelijke moeders en vaders wit weggetrokken urenlang in de rij stonden, om toch die zo gewenste bibliotheekboeken te bemachtigen. Chapeau!
En natuurlijk. Vroeger zou dat allemaal geen probleem zijn geweest. Dan was je al blij als er überhaupt binnen een straal van 10 kilometer een zwembad was. Of een bieb. Voor die enkele keer dat je daar naar toe ging (want bij beide instellingen stonden zelden files).Vroeger, toen iedereen een auto had, of tenminste een goede fiets.
En weet je, ook tegenwoordig is het voor de meeste mensen geen enkel probleem. Zo hebben we in dit land een ‘Landelijke vereniging voor kleine kernen’. Ja, echt waar. En die heeft onderzocht hoe erg we het vinden als er niet overal een zwembad is, een bieb of zelf een winkeltje. Dat je daar vaak kilometers voor moet fietsen. En dat vinden ze geen enkel probleem!!!
(ja, inderdaad, dat zijn drie uitroeptekens). Hoeveel van die kleinere-kernen-bewoners zouden er zijn? Is dat de helft?
En voordat u nu begint te sputteren, één vraag.
Afgelopen zomer in Frankrijk geweest?
En hoe ver rijden was de eerste Supermarché?
Tien, vijftien kilometer?
Nog verhongerde Fransen gezien…?
——-
Foto boven:nieuw buurthuis in Delft (foto: Gerard Stolk)