Valt u ook op hoeveel dorp er tegenwoordig in de stad zit? Steeds vaker worden projecten die we in de stad bouwen aangeprezen met: ‘wonen in dorpse geborgenheid’, ‘het dorpse ontmoeten’, ‘dorpse veiligheid’ en andere in de rurale historie gevonden reclameslogans. Wat is de volgende stap? Een site over een nieuwe stadswijk waaronder ‘Het dorp’ van Wim Sonneveld wordt gezet?
Ik raak er een beetje van in de war. Hoe was het nu alweer? Die stad was toch juist zo aantrekkelijk vanwege het grote, het anonieme, het vele, het diverse. Toch? Zijn die waarden achterhaald, besmet, niet meer verkoopgeschikt? Tja. Is het niet wat armoedig om steden aan te prijzen met wat ze juist niet zijn, namelijk: dorpen. Is dat niet een sportwagen proberen te verkopen door vooral de grote geschiktheid als gezinsauto te beklemtonen?
Hebben de steden dan geen intrinsieke waarde meer? Wat zijn 2010-waardige argumenten om de stad te verkopen. En nu moet ik zeggen….als ik nadenk over een antwoord op mijn eigen vraag…..toch verrekte lastig. Eerst moet ik in mijn gedachten al die redenen wegdrukken om niet in de stad te gaan wonen. Ksssst, weg met die gedachten, positieve insteek kiezen: alle pull-factoren aan dek!
Ja! Natuurlijk. Dat zijn al die stads-winkels, restaurantjes, musea en activiteiten om de hoek ! Maar, roept er ergens een stemmetje, daar kun je ook gemakkelijk naar toe rijden als je een paar kilometer buiten de stad woont, en hoe vaak maak je er nu echt gebruik van?
Okee, maar ijzersterk is het argument dat de stad voor jongeren ‘de’ plek is. Akkoord, zegt stemmetje, en die trekken als ze wat ouder worden dan weer net zo hard weg. Naar dat dorp buiten de stad, met tevredenstellend voorzieningenniveau inclusief die Hema, die aantrekkelijke woningen, de rust, het schoon, het heel en het veilig. Okee, stemmetje daar heb je me, maar er zijn toch nog andere pull-factoren voor de stad…zoals….ahum.
Ach weet je, wellicht is het toch nog niet zo stom om het dorp in de stad te verkopen. Voordat steden helemaal worden ingehaald door dorpen. ‘Ach mijnheer, zo’n cabrio-porsche, weet je als je het dakje inklapt dan kun je er een bankstel meer verhuizen. Dus eigenlijk, diep van binnen, is het de ultieme gezinsauto…’.
—
Foto boven: Pascalkwartier Rotterdam (Bron: http://www.pascalkwartier.nl/)