Het thema van de Expo te Zaragoza dit jaar was ‘Water en duurzame ontwikkeling’. Een thema dat Nederland op het lijf geschreven lijkt te zijn. De verwachtingen van onze inzending waren dan ook hooggespannen. Helaas zijn die volgens Wiebe de Ridder niet waargemaakt.
De wachttijd bij het Nederlandse paviljoen is te overzien. Gezien de drukte bij andere paviljoens is dat een slecht voorteken. Na tien minuten wachten in de hete Spaanse zon word ik door twee vriendelijke Nederlandse dames toegelaten tot het eerste deel van het paviljoen.
Van een afstand dacht ik dat dit gedeelte om een tentoonstelling ging. De panelen en filmpjes in deze ruimte zijn echter promotiematerialen van de diverse sponsors. Het overkoepelende thema van de informatie is zoals te verwachten valt: duurzame ontwikkelingen met water. De inhoud van de filmpjes stellen teleur. De sponsors komen niet verder dan wat te laten zien over de activiteiten van het bedrijf, de promotie van een innovatief product of de marketing van een stad. Er zit geen samenhang tussen de verschillende bijdragen. Een gemiste kans. Na weer tien minuten wachten mag ik de filmzaal binnen.
De ruimte waarin de film wordt vertoond, is opgebouwd uit een replica van een dijk zodat je als bezoeker het gevoel krijgt in de polder te staan. Het filmscherm loopt van het plafond in een ronding zodat de projectie doorloopt tot aan je voeten. De film bestaat uit Hollandse plaatjes van polders, Amsterdamse grachten, onze rivieren, de zee, en natuurlijk ontbreken de grote waterwerken ook niet. Alle beelden zijn heel verantwoord en gemoedelijk. De film wordt afgesloten met een moraliserende boodschap uit de mond van Johan Cruijf.
Als ik buiten sta, vraag ik mij hardop af: is dit waar Nederland voor staat? Ik hoop van niet. Dit is wel een heel erg braaf en weinig innovatief beeld van ons land. Nederland heeft zeker op het gebied van watermanagement toch veel meer in zijn mars? Mijn waardering voor het Nederlands paviljoen zakt steeds verder onder NAP.
Eenmaal thuis begin ik te twijfelen. Is Nederland wel zo creatief en innovatief? Misschien klopt het beeld van de tentoonstelling wel beter dan ik in eerste instantie denk. Het begin september gepresenteerde rapport van de tweede Deltacommissie – hoe de Nederlandse kust versterkt moet worden om het hoofd te bieden aan de zeespiegelstijging – heeft immers voor het eerst sinds jaren, watermanagement weer op de politieke agenda gezet. De politiek wil naar aanleiding van dit onderzoek de komende decennia zelfs jaarlijks miljarden gaan investeren.
Happy Street van John Körmeling voor de Expo 2010
Desalniettemin, de Nederlandse inzending voor de Expo 2008 is wat mij betreft weinig onderscheidend, spraakmakend of eigenzinnig. We mogen echt wel wat meer ambitie tonen. Het ontwerp van kunstenaar en architect John Körmeling voor de aankomende Expo van 2010 in Shanghai belooft gedurfder en opvallender te zijn. Hopelijk geldt dat ook voor de inhoud van deze inzending. De Nederlandse inzending met de titel ‘Happy street’ wordt een spiraalvormige straat met zeventien huisjes waarin te zien is hoe innovatief Nederland omgaat met ruimte, energie en water. De omhoog klimmende ‘Happy street’ van John Körmeling zorgt in ieder geval dat het Nederlands Paviljoen in Sjanghai boven NAP komt te liggen. Dat is alvast een goed begin.
Wiebe de Ridder Marktonderzoeker
Wiebe de Ridder is strategisch marketingadviseur bij SBRCURNET, een onafhankelijk en toonaangevend kennisnetwerk voor de bouwsector. Wiebe was van 2009 tot en met 2011 hoofdredacteur van RUIMTEVOLK.
