De roltrappen in de metrostations van Londen hebben mij altijd gefascineerd. In sommige gevallen zijn ze zo lang dat je het einde niet kunt zien. Je ziet alleen het licht aan het einde van de roltrap. Het is net alsof je opstijgt naar de hemel. Het echte doel is natuurlijk veel pragmatischer: snel mensen naar boven of naar beneden verplaatsen.
Dat roltrappen een belangrijke rol spelen in het succes van warenhuizen en shopping malls is uitgebreid beschreven in "Guide to shopping" van de Harvard Designschool (2002). De boodschap in dit boek is dat roltrappen zorgen voor een goede doorstroom van mensen in een gebouw, en dat dit leidt tot meer verkopen in winkels. Zo zorgen de loopbanden op Schiphol en andere vliegvelden ervoor dat reizigers langer kunnen blijven winkelen en toch nog op tijd bij de gate kunnen zijn.
De roltrap op deze foto’s dient een heel ander doel. Het is een creatieve oplossing voor een praktisch probleem; een strategie om de snel vergrijzende bevolking van de Spaanse stad Vitoria-Gasteiz in Baskenland de heuvels van de stad op te helpen. Aan de andere kant van de heuvel is ook een roltrap geplaatst. Doordat de roltrappen op verschillende niveaus worden onderbroken, kunnen de inwoners naar hun woning toe zonder te hoeven klimmen. Bijkomend voordeel is dat de stad er een toeristische attractie bij heeft. De roltrappen zorgen voor een optimale circulatie in de historische binnenstad voor bewoners en toeristen. Ze lokken mensen als het ware de historische binnenstad in zodat ze moeiteloos kunnen verdwalen in de nauwe straatjes van deze bijzondere stad.
In het liedje ‘Roltrap naar de maan’ van Klein Orkest staat een roltrap symbool voor de mogelijkheid om te vluchten uit de realiteit. Met een beetje fantasie kunnen de inwoners van Vitoria-Gasteiz die vlucht dagelijks ondernemen.
Foto’s: Wiebe de Ridder